Tak to się zaczęło

Ukończyłam szkołę krawiecką. Niestety oprócz dyplomu ze szkoły pozostały mi raczej średnie wspomnienia. Pamiętam pierwsze zajęcia na których uczyliśmy się szycia na "sucho", a mianowicie było to szycie na maszynie bez nici, za materiał posłużyła nam kartka papieru. Pamiętam to jak dziś, dziwiłam się dlaczego nauczycielka kazała nam tak w kółko szyć, tym bardziej, że ja już w swoim życiu uszyłam nie jedną sukienkę dla lalki na maszynie. Wydawało mi się to okropnie nudne i prawie przysypiałam przy tej maszynie. Oparłam głowę pod rękę i dziurawiłam tą kartkę beznamiętnie. Do czasu kiedy nie dopadła mnie nauczycielka i władczym głosem stwierdziła : "oj, Sylwia z Ciebie to krawcowej na pewno nie będzie!" Miała rację, bo kończąc tą szkołę wybrałam studia w zupełnie innym kierunku. Dziś mogę powiedzieć, że miała rację, ale do pewnego momentu. Od pewnego czasu coś mi w duszy gra, czuję, że jakaś siła ciągnie mnie w kierunku szycia. Może jestem obciążona genetycznie, bo moja mama jest z wykształcenia krawcem ( jakie cuda ona potrafi tworzyć!!! ), a może to dar, który trzeba zacząć szlifować? Nie wiem, ale nie przekonam się o tym nic nie robiąc w tym kierunku. Dlatego ten blog, na którym będą znajdowały się moje potyczki z nożyczkami ;-) i nie tylko, bo będę pisała o wszystkim co kocham.